سال ها پيش در شركتي مشغول به كار بودم كه انسانِ مغرور و خود شيفته اي در آنجا مشغول به كار بود. به هر حال، در هر جايي، در هر شركتي و در هر محلي افرادِ مختلف و با اخلاق هاي جورواجوري حضور دارند كه نميشه كاريش كرد.

اين فرد هميشه حق به جانب بود و حتي كارهاي اشتباهي رو همه كه انجام مي داد به گردن نمي گرفت و باز هم پافشاري مي كرد كه كارش درسته.

جالبش اينجا بود كه از همه هم توقع داشت كه بهش توجه كنند و جالب ترش هم اين بود كه هيچكس بهش توجه نمي كرد و همه بخاطرِ اخلاقي كه داشت ازش فراري بودند.

متأسفانه افرادي كه دچارِ غرور شدند رو به سختي مي شه بهشون فهموند كه دارند اشتباه مي كنند.

اين فرد هميشه با دروغگويي و چاپلوسي پيشِ مديرها كارش رو جلو مي برد و زماني هم كه كسي از كارمندها و يا كارگرها خلاف ميل ايشون رفتار مي كردند با دعوا و سر و صدا موفق مي شد كه به خواسته اش برسه.

خوشبختانه در اون شركت، كارِ من زياد با ايشون مربوط نمي شد.

در جامعه هم افراد مغرور و خودخواهي مثلِ اين همكارِ سابق بنده وجود دارند كه به هيچ وجه نميخان قبول كنند كه اشتباه كردند و همينطور به هيچ وجه نمي پذيرند كه كسي خلافِ ميلشون رفتار كنه.

افراد مغرور سريع عصباني مي شوند و موضع مي گيرند

يكي از ويژگي هاي افراد مغرور اينه كه خيلي سريع عصباني مي شند و موضع مي گيرند، همونطور كه خدمتتون عرض كردم، فقط كافيه كه كسي خلافِ ميلِ افراد مغررو رفتار كنه يا كاري رو انجام بده كه به مزاج اين افراد خوش نيآد، سريع عصباني مي شند و موضع مي گيرند.

و باز هم چندين سال پيش رييسي داشتم كه فوق العاده مغرور بود و فكر مي كرد كه علامه دهره، هميشه حرف حرفِ ايشون بود و حتي اگه كسي از افرادِ شركت (كه اصلا ربطي هم به واحدِ ما نداشتند) يك اشتباهِ كوچيك كه مربوط به واحدِ ما ميشد انجام مي دادند به شدت باهاشون برخورد مي كرد و كل شركت رو روي سره اون طرف خراب مي كرد.

الكي سره موضوعاتِ كوچيك عصباني مي شد و همه رو به رگبار مي بست

توي راديو بيان شماره ۸ تعريف كردم كه خودم چطور با اين مديره مغرور و بداخلاق رفتار مي كردم.