مثلاً در يك سخنراني رسميِ حقوقيِ بين الملل، قطعاً  ما بايد از روي متن سخنراني ارائه كنيم تا به قولي يك “واو” جابجا نشود، اما در يك سخنراني عادي ميتونيم از يك دست نوشته يا حتي يك كاغذِ يادداشت كوچيك هم استفاده كنيم.

از معايب روخواني از متن سخنراني ميشه به موارد زير اشاره كرد:

• به دليل اينكه سرمون پايين هست، تُنِ صدامون پايين تر خواهد آمد

• نمي تونيم با حضار ارتباط چشمي برقرار كنيم

• ممكنِ خطي كه در حالِ خواندنش هستيم گم كنيم و به دردسر بيافتيم

• اگر تجربه خواندن از روي متن رو نداشته باشيم ممكنِ كه نتونيم به درستي حسي رو  به شنونده منتقل كنيم و يا به صورت صحيح متن رو نخونيم

از اونجا كه هدف از هر سخنراني جلب توجه مخاطبان و علاقه مندي اونهاست، سخنراني ما بايد ساده و روان، به زبان عاميانه و همه فهم باشه، اگر به اين صورت نباشه قطعاً سخنراني ما خيلي خسته كننده مي شه و به هدفي هم كه براي سخنراني خودمون برنامه ريزي كرديم نخواهيم رسيد.

جارليز اف كسترينگ (باني رشد شركت جنرال موتورز) ميگه:

“آنچه من مي خواهم بگويم خيلي مهم تر از آن است كه بتواند روي كاغذ بيايد. من ترجيح مي دهم مطالب را روي فكر شنونده ها و روي احساس آنها بنويسم. يك برگ كاغذ نمي تواند بين من و آنهايي كه مي خواهند تحت تأثير سخنانم قرار بگيرد حايل شود”

روخواني اين حس رو به مخاطب ميده كه حرف مال ما نيست.

بنابراين اگر قرار باشه سخنراني حساس و مهم به همراه جزئيات زيادي ارائه بشه، بهترين گزينه استفاده از متن سخنراني و روخواني آن است.

منبع: سايت آموزش سخنراني و آموزش فن بيان

برگرفته از نوشته: چگونه متن سخنراني را فراموش نكنيم